Aktywne anteny (kombinacja właściwie anteny i wzmacniacza) zostały już opisane na łamach czasopisma. Jednak trudności odbioru programów telewizyjnych w paśmie vhf i UHF zmuszony wracać do tego tematu. W umieszczanej tu artykule rozpatrzono ciekawe, naszym zdaniem, rozwiązaniem konstrukcji anteny i przełączania wzmacniacza MB-UHF.
Problem wysokiej jakości odbioru programów telewizyjnych zawsze dbał o widzów. I dzisiaj ona nie tylko nie straciła na swojej aktualności, a stała się jeszcze bardziej ważne i skomplikowane. Po pierwsze, wzrosła liczba programów telewizyjnych, przede wszystkim handlowych, transmisji których często prowadzą przez nadajniki małej mocy. Po drugie, nadawcy zaczęli aktywnie badać zakres UHF. I po trzecie, wzrosła liczba urządzeń - odbiorników sygnału telewizyjnego (zazwyczaj w rodzinie są dwa telewizory i więcej, a to i magnetowid). Dlatego też istnieje potrzeba ustawienia anteny UHF, sumowania sygnałów vhf i UHF dla przekazywania konsumentom za pomocą jednego kabla i dzielenia sygnału telewizyjnego pomiędzy wszystkimi konsumentami. Ostatnia operacja nie obywa się bez strat, a jeżeli poziom sygnału jest niski, to prowadzi do pogorszenia odbioru. Istnieją przypadki, gdy antena, regularnie jako nie jeden rok, już nie zapewnia wymaganej jakości. Instalacja dla każdego konsumenta swojej anteny - to raczej kłopotliwe.
Wyjściem z określonej sytuacji może być instalacja jednej połączenie aktywnej anteny MB-UHF. W ogólnym przypadku składa się ona z dwóch właściwie anten vhf i UHF i przypominającej modułu, który wzmacnia sygnały od każdej z nich, streszcza i przekazuje konsumentom za pomocą jednego kabla spadku. Moduł dysponuje bezpośrednio w pobliżu anten i odżywiają przez kabel. Dzięki takiemu budowania sygnały z anten praktycznie bez strat robią na wzmacniający moduł, który poprawia ogólny stosunek sygnał/szum, a duży poziom sygnału w kablu zmniejszenia pozwala na podłączenie do takiej anteny, kilka obciążeń bez obawy o pogorszenie jakości obrazu.
Schemat proponowanego przypominającej modułu pokazano na rysunku. 1. Składa się on z dwóch niezależnych kanałów wzmocnienia. Sygnał z anteny MB wić sinfaznyje zakłócenia. Na wejściu stopnia program cewki L1, L2, niwelujące gromadzenie się ładunków elektrostatycznych na niektórych antenach, a także diody VD1 - VD4, chroniące wzmacniacz od wyładowań atmosferycznych. Na wyjściu tranzystorowym VT5 zmontowany artykuł wzmacniający kaskada. Współczynnik transmisji kanału wynosi 15...20 db.
Sygnały MB przechodzą na spadku kabel przez filtr DOLNOPRZEPUSTOWY L6C19L7 z częstotliwością odcięcia 250 Mhz. Przez ten sam filtr i dławik L5 na kanał przychodzi napięcie z kabla spadku. Ponadto, filtr nie przepuszcza sygnały UHF.
Kanał wzmocnienie UHF składa się z dwóch szeregowo włączonych podobnych usilnych kaskady. Pierwszy z nich zbudowany na tft VT3, VT4 według schematu z galwanicznym połączeniem, dzięki czemu następuje automatyczne wyjście na określony tryb pracy i jej utrzymanie przy zmianie temperatury i napięcia zasilającego. Na wejściu stopnia zainstalowany filtr GÓRNOPRZEPUSTOWY C1L3C2 z częstotliwością odcięcia 450 Mhz, który tłumi dźwięki o niskiej częstotliwości i zakłócenia. Podobny filtr GÓRNOPRZEPUSTOWY C21L9C22 na wyjściu drugiego stopnia przepuszcza sygnały UHF i nie przepuszcza sygnały MB. Dlatego, filtry na wyjściach kanałów wzajemnie ich uwolnić.
Cewka L4 umożliwia dopasowanie między kaskadami kanału UHF i korekcji sumarycznej PASMO przenoszenia. Ogólne wzmocnienie kanału wynosi 32 do 36 db, co pozwala przesyłać sygnały z tego zakresu przez długi kabel na kilku konsumentów. Kanał UHF jest zasilany przez dławik L8 z kabla spadku.
Wzmacniający moduł zmontowany na płytce drukowanej z dwustronnej folgirowannogo stiekłotiekstolita. Jego szkic przedstawiony na rysunku. 2. Wszystkie części są umieszczone od strony drukowanych przewodników. Druga strona pozostawiona metalizowaną i odgrywa rolę ekranu (na dole od poziomej kreskowanej linii na rysunku. 2). Na ścieżce dźwiękowej do niej przylutowane taśmy miedzianej folii, łączące ją ze wspólnym przewodem pierwszej strony. Kontakty ХТ3 - ХТ6 wykonane są w postaci słupków z odcinków drutu miedzianego o średnicy 1 mm, wciśnięty w otwór płyty. Wokół kontaktów ХТ3 i ХТ5 folia na drugiej stronie płytki usunięty (pokazano na rysunku. 2 kreskowanej linii). Przez otwory a i b drukowane utwory z pierwszej strony są połączone z drukowanymi ścieżkami drugiej strony, są one pokazane kreskowanej linii. W tych ścieżkach nawiercone otwory, które są niezbędne przy składaniu przypominającej modułu bezpośrednio u wibrator anteny MB. Z anteną UHF moduł łączą odcinkiem kabla koncentrycznego.
Przy lokalizacji obok anteny moduł należy skutecznie zabezpieczyć przed wpływami warunków atmosferycznych. Do tego, wszystkie części i drukowane przewodniki pokryte warstwą wodoodpornego radiotechnicznego lakieru (np. UR-231) lub ciekłego epoksydowej kleju, a następnie wodoodporną farbą. Po tej części najlepiej zamknąć pokrywą ochronną, którą robią z żywności blach i przylutować do ścieżki głównej. Miejsca lutowania kabli, a także same kable do zewnętrznej warstwy ochronnej i miejsca mocowania modułu do anteny trzeba też pomalować wodoodporną farbą.
W urządzeniu, oprócz podanych na schemacie, dopuszczalne jest zastosowanie tranzystorów КТ363А (VT5) i КТ382А (pozostałe). Kondensatory - KM, KLS, CD lub płytkowe. Rezystory - МЛТ, C2-33, P1-4. Przy stosowaniu obudowy kondensatorów w kanale UHF należy dać pierwszeństwo skraplaczy z minimalnymi rozmiarami, a ich długość przewodów nie powinna przekraczać 3 mm.
Cewki L3, L4, L9 nawijane są ПЭВ-2 0,2 na trzpieniu o średnicy 2 mm i zawierają odpowiednio 2,5; 4 i 2,5 obrotu. Cewki L5, L8 - DM-0,1 indukcyjność 20... 100 мкГн. Pozostałe cewki nawijane są ПЭВ-2 0,8 na trzpieniu o średnicy 4 mm. Cewki L1, L2 zawierają 15, a L6, L7 - 4,5 rundy.
Nawiązanie przypominającej modułu sprowadza się do konfiguracji jego PASMO przenoszenia. W kanale MB to robią doborem kondensatora Z13, a w kanale UHF - kondensatorów Z12, C20, ustalając maksymalną i równomierne wzmocnienie w całym zakresie częstotliwości. Zmiany indukcyjności cewki L4 (przesuwając lub rozsunięcie zwoje lub zmieniając ich liczba) korygują nieprawidłowości PASMO przenoszenia w górnym odcinku zakresu UHF. Jeśli w paśmie UHF działa tylko jeden lub dwa telewizyjnych kanałów, to nie ma sensu odbierać jednolite wzmocnienie, docelowo osiągnąć największy zysk na częstotliwościach tych kanałów. W zakresie MB jest sens uzyskać maksymalne wzmocnienie na częstotliwości najmniej potężnego kanału.
Wzmacniający moduł odżywiają od zasilania napięciem 12 v przy prądzie co najmniej 70 ma przez moduł konwertera, której schemat pokazano na rysunku. 3. Adapter to pęknięcie przewodu spadku. Jego zbierają się na niewielkiej płytce drukowanej z dwustronnej folgirowannogo stiekłotiekstolita, szkic której przedstawiony jest na rysunku. 4. Z jednej strony na nią wycięte tylko trzy klocki i nawiercono jeden otwór, druga strona pozostawiona całkowicie metalizowaną i służy wspólnym przewodem. Jeśli szczegóły na nią wlać epoksydowe klejem, można to zrobić i bez obudowy.
Wysokiej częstotliwości koncentryczne gniazdo XW1 (zwykły telewizyjny) przylutować wspólnym lobe do metalizowanej powierzchni drugiej strony, a centralnym lobe - do jednej płycie placu zabaw, na rys. 4. Kabel koncentryczny z wtyczką na końcu przylutować oplotem do wspólnej metalizowanej powierzchni, a środkowy przewód do innego placu zabaw, na rys. 4. Zasilacz podłącza się równolegle do skraplacza C2. Jeśli użyć źródła z regulacją w zakresie 6... 12 v napięciem, to okaże się możliwe płynnie regulować wzmocnienie modułu, tj. podnieść jego wartość optymalną.
Poza przypominającej modułu, aktywna antena powinna zawierać i właściwie antenę. Tutaj można pójść różnymi drogami. Jeśli s jest już dostępny antena MB (na przykład, fala kanał lub jakakolwiek inna), która działa bardzo dobrze i jest planowana instalacja anteny UHF, to tak robią. Wykarmiają spadku kabel od starej anteny MB i instaluje się bezpośrednio na nim (na aktywnym pętlowym wibratorze do anteny "fala kanał") wzmacniający moduł. Montowane anteny UHF i łączą ją kablem do modułu. Jeśli rekrutacja prowadzona jest w zasięgu lub blisko jej granicy, to robić skomplikowanych anteny, z reguły nie jest konieczne. Tutaj sprawdzą się proste szerokopasmowe anteny jak MB i UHF. Poniżej bardziej szczegółowo opisana konstrukcja jest dokładnie taka aktywnej anteny.
W zakresie MB wygodne w użyciu anteny "fan" wibrator, który nazywa się czasem "motyl". Jest to (rys. 5) cztery odcinka rury metalowej lub paski 1 o długości 108...115 cm, które są zabezpieczone na przekładka płyty 2. Kąt między wibratorów (w płaszczyźnie pionowej) każdego ramienia znajduje się w odległości 35...45°, a same ramiona wibrator wyposażone pod kątem 120° w płaszczyźnie poziomej, jak pokazano na rysunku. 5, co pozwala wyeliminować spadki na wykresie ukierunkowania. Czasami wibratory w każdym ramieniu robią różne długości, na przykład, dolny na 30...40% krótszy od górnej. Materiał i średnica rur lub grubość pasków wybierają się na podstawie uzyskania wytrzymałości mechanicznej. Zbyt cienkie nie wytrzymają obciążenia wiatrem, a zastosowanie grubych doprowadzi do dużej masie anteny. Najbardziej odpowiednie - rury o średnicy 6...8 mm. Bezpośrednio do tej anteny mocowane wzmacniający moduł.
W zakresie UHF wygodne w użyciu zygzakowatą antenę, prosty w produkcji i tyle szerokopasmową. Jej konstrukcja przedstawiona na rysunku. 6. Składa się ona z czterech pasów 1 z aluminium lub miedzi o długości 300 mm, szerokości 15 do 20 mm i grubości 1,5...2 mm, a także czterech pasów 2 długość 145...150 mm. Wszystkie pasy zapiąć między sobą w punktach a nitami lub śrubami. Między krótkimi paskami przewidują luz około 10 mm. w Celu uzyskania wytrzymałości mechanicznej między nimi określają płytę 3 z stiekłotiekstolita grubości 1,5...2 mm (rys. 6,b) i zamocować w punktach σ1 i σ2. Jeśli taśmy miedziane, to należy je załudit' w miejscach mocowania, a jeżeli aluminiowe, pod nity lub śruby umieszczone płatki, które w przyszłości przylutować kabel koncentryczny. Jego zacięciem tak, jak pokazano na rysunku. 6,a kreskowanej linii, i ze strony uszczelki do punktu σ2 przylutować odciąć, a do punktu σ1 - centralny eksplorator windows. Po montażu wszystkie miejsca lutowania i mocowania pokrycie wodoodporną farbą.
Po budowy anten vhf i UHF spędzają wspólny zespół. Jeśli aktywna antena przeznaczona jest do montażu na dachu, mogą być montowane na metalowej rurze, jak pokazano na rysunku. 7, który należy potem uziemiają. Przy tym antenę UHF przymocowany do rury metalowymi śrubami przez małe uszczelki w dwóch punktach a (najniższej dolnej i górnej na rysunku. 6) tak, aby miejsca lutowania kabla nie dotyczyły rury. Antenę MB, do której przyśrubowują wzmacniający moduł (kontakty ХТ1 i ХТ2 na rysunku. 2), przymocowany do rury również za pomocą śrub poprzez płytkę dielektryczną, tak, aby jej metalowe części nie dotyczyły rury. Jeśli anteny są umieszczone na drewnianym stelażu, trzeba ją dobrze wysuszyć i pomalować wodoodporną farbą. Jednak trzeba przeprowadzić uziemienie szyny na stronie, wolnej od anten. Podczas montażu anteny na balkonie, balkonie, werandzie wymagania dotyczące wytrzymałości mechanicznej spadają, a uziemienie w tych przypadkach nie jest konieczne. Wygląd zmontowanej konstrukcji pokazany na zdjęciu na początku artykułu.
Jeśli masz zamiar korzystać z aktywną antenę w strefie niepewnej odbioru, należy zastosować bardziej wydajne anteny. Do zakresu MB to mogą być "fala kanał", zygzakowata, na UHF - ramowa, składający się z trzech ramek, lub "fala " kanał" (jakkolwiek to wąskopasmowa).
Autor: I. Nieczajew