Poniżej publikowany jest artykuł W. Żarkow, odbierającego Swoją telewizyjną stację we Lwowie. Technika ta łączy się z chromosfiernymi błyskami słońca, które, jego zdaniem, tworzą sporadyczny warstwę, i stwierdza, że ten odbiór jest możliwy podczas wysokiej aktywności słońca.
Jednak pomiary warstwy Dlaczego pokazują, że nie tylko nie ma bezpośredniej korelacji (zbieg okoliczności, spójność) pomiędzy warstwą Es i aktywności słońca, a w zeszłym cyklu aktywności słonecznej była słaba odwrotna korelacja.
Od 1957 r. w 1961 r. pomimo faktu, że aktywność spadła więcej niż dwa razy, e-gęstość warstwy pozostaje na tym samym poziomie.
Jak wiadomo, chromosfiernyje lampy błyskowej odbywają się od marca do września, podczas gdy odległość odbiór telewizji częściej obserwuje się od maja do sierpnia, w tym samym okresie e-gęstość warstwy Jesteś, największa.
W sezonie letnim chromosfiernyje lampy błyskowej, silnie wpływające na jonosferę, zdarzają się rzadko - nie więcej niż 2-3 razy w miesiącu, a wysoka e-gęstość warstwy Dlaczego obserwuje się prawie codziennie.
Chromosfiernyje lampy błyskowej wpływają na jonosferę głównie na oświetlonej półkuli, odbiór samego dalekiego telewizji, choć rzadziej, jest to możliwe i w wieczorem i w godzinach nocnych.. .
Satysfakcjonującej wyjaśnienia natury warstwy Dlaczego jeszcze nie znaleziono, i założenie t. Żarkow o związku tej warstwy z chromosfiernymi lampami jest interesujące, ale potrzebne są dalsze obserwacje i skojarzenia.
Powszechnie wiadomo, że dalekosiężny odbiór telewizji odbywa się zwykle w miesiącach letnich, głównie ze względu na odbicie od warstwy zjonizowanego Jesteś, struktura i pochodzenie, którego do tej pory jeszcze nie wyjaśnione.
Stwierdzono, że przypadki dalekosiężnego odbioru programów telewizyjnych są powtarzane przez 27 dni.
Na wykresach (rys. 1) przedstawiono zestawienie przypadków dalekiego odbioru sygnałów telewizyjnych Londyńskiej stacji (częstotliwości 45 Mhz) z słonecznych danych: liczby plam W i częstotliwości chromosfiernych lamp błyskowych X. Odbiór sygnałów wystawiono na nieruchomą antenę, zorientowany na lokalny telecentrum (Lwów), znajduje się około 80 km na południe od punktu obserwacji (m. Sokal). W ten sposób sygnały dalekosiężnych stacji przyjmowano jako zakłócenia lokalnej telewizyjnej transmisji.
Ryż. 1. Mapowanie dalekosiężnego odbioru programów telewizyjnych z chromosfiernych lampami i plamami w czerwcu, lipcu 1957, 1959 r.:
X - chromosfiernyje lampy błyskowej
W - liczba plam
t°C - temperatura powietrza w obwodzie Lwowskim
O - odbiór Londyńskiego ośrodka (45 Mhz)
O. - odbiór Rzymskiego ośrodka (49-56 Mhz)
O. - domniemany (nieodebrane) odbiór sygnału Londyńskiego ośrodka.
Jak widać na wykresach, częstość występowania dalekosiężnego odbioru biegów pokrywa się z częstotliwością uzupełnienie chromosfiernych lamp błyskowych; jednak między rozpoczęciem lamp błyskowych i powstawania chmury zjonizowanego odbywa się od dwóch do sześciu dni. Jest to czas "opóźnienia" zależy od średniej prędkości rozwoju błysków od początku do maksimum (tg Хср), jak i średniej prędkości rozwoju piatnoobrazowanija (tgWcp).
Wpływ rozbłysków słonecznych na jonizację warstw jonosfery jest wystarczająco wiarygodnym faktem.
Można przypuszczać, że jonizujący afekt rozbłysków słonecznych musi silnie przejawiać się na 23°-14° szerokości geograficznej północnej do miesięcy letnich.
W latach minimum aktywności słonecznej częstość występowania odbioru programów telewizyjnych, tak samo jak i czasu trwania, będzie znacznie mniej.
Jeśli porównać czas trwania odbioru sygnałów telewizyjnych i sumaryczną jonizującą promieniowanie lamp błyskowych, otrzymujemy prostą zależność. Przy dużym całkowitego promieniowania (10 i 11 czerwca, 22 i 23 czerwca, 3 i 4 lipca 1957 r. na rys. 1) przejście sygnału telewizyjnego było i na następny dzień. Podczas potężnych chromosfiernych lamp błyskowych obserwuje się również znaczny wzrost temperatury powietrza.
Na zakończenie należy zwrócić uwagę na przypadki, gdy dalekosiężny odbiór nastąpił w przypadku "braku" lamp błyskowych. Naprawdę,jeśli zastosować obrotową antenę i wzmacniacz antenowy, dalekosiężny odbiór czasami możliwy jest w przypadku "braku" chromosfiernych lamp błyskowych, jednak ta technika jest bardzo krótkotrwały i niestabilny - jedna odbierana stacja zmienia się w inny .itp., Taka technika może się zdarzyć, ze względu na odbicie od śladów meteorów, jak i słabo zjonizowanych formacje, pojawiających się od promieni kosmicznych i od słabych chromosfiernych lamp błyskowych.
Jakie latach będą najbardziej korzystne dla dalekiego odbioru telewizji?
Jak wiadomo, poprzedni okres 11-letniej aktywności słonecznej rozpoczął w 1955 r. Jednak najbardziej korzystne dla dalekiego odbioru telewizji były 1957, 1958, 1959 i 1960 latach, czyli w latach zbliżone do maksimum aktywności słonecznej. W ten sposób, można spodziewać się dobrych warunków do dalekiego odbioru telewizji w latach 1967-1968. Lwów.