Wielu użytkowników różnych urządzeń wizyjnych - telewizorów, magnetowidów, kamer - borykają się z problemem dystrybucji sygnałów telewizyjnych w mieszkaniu. Do tego celu stosuje się różne filtry, rozdzielacze, ciasteczka sieci, itp. mam Nadzieję, że publikowany tutaj materiał będzie przydatny naszym czytelnikom.
Liczba konsumentów sygnału telewizyjnego w wielu mieszkaniach stale rośnie. Do zaawansowanego już tradycyjnych telewizorów (i nie tylko) i magnetowidy vcr w ostatnich latach doszły jeszcze i komputery, które mają karty graficznej z TV tunerem. Jednocześnie zwiększa się liczba programów telewizyjnych, głównie poprzez otwarcie nowych komercyjnych stacji telewizyjnych w paśmie UHF. Instalować do każdego odbiornika swoją antenę niewygodne.
Dlatego typowa była sytuacja, gdy duża liczba sygnałów TV, które mają do tego samego poziomu, należy podzielić pomiędzy wieloma konsumentami. Jeśli dzielniki robić bierność, odbiór słabych sygnałów często staje się niemożliwe. Dlatego potrzebny jest aktywny dzielnik, który umożliwia dystrybucję sygnałów w całym zakresie częstotliwości i działający bez strat lub z niewielkim wzmocnieniem. Wymagane parametry takiego dzielnika musi być niski poziom szumów własnych i duży zakres dynamiki. Jest to potrzebne dlatego, że poziom odbieranych sygnałów mogą różnić się od siebie znacznie więcej. Jeśli to pominąć, to możliwa jest "strata" słabych sygnałów zakłócenia lub występowanie cross zniekształceń, w których odbiór będzie praktycznie niemożliwy.
W celu rozwiązania tego problemu proponuje aktywnego rozgałęźnika, pojęcie którego pokazano na rysunku. 1. Składa się on z dwustopniowego szerokopasmowego wzmacniacza na tft VT1. VT2 i dzielnika sygnału na hybrydowych sprzęgu T1. T2. Pasmo przepustowości urządzenia - 40...750 Mhz. współczynnik wzmocnienia - 3...6 db. Pierwszy kaskada wzmacniacz zmontowany na wyjściu tranzystorowym, a drugi na wyjściu tranzystorowym średniej mocy, dzięki czemu urządzenie ma niski poziom szumów własnych i stosunkowo duży zakres dynamiczny. Rezystancja wejściowa tranzystora VT1 przekracza 75 Ohm i w całym przedziale częstotliwości zmienia się w 1.5...2 razy. W celu uzgodnienia do jego wyrównania i uzyskać wartości zbliżonych do impedancji kabla, opór rezystora R1 wybrano równym 200 Ohm. Na każdym z czterech wyjść wzmacniacz zapewnia bezbłędne napięcie do 400 mv. Zastosowane hybrydowe odgałęźniki pozwalają uzyskać rozwiązanie między wyjściami nie gorzej niż 10 db w całym zakresie częstotliwości, co zmniejsza wzajemny wpływ konsumentów sygnałów.
Rozgałęźnika można zasilać od stabilizowanego źródła w poszczególnych łączników lub kabla. Pierwszy przypadek jest możliwy, jeśli w pobliżu urządzenia znajduje się gniazdko. Jeśli tego nie ma, odżywiają go na kabla, zmieniając zasilania zgodnie ze schematem na rys. 2.
Napięcie zasilające podawane za pośrednictwem kabla podłączonego do wyjścia 1. Przy tym na drugim końcu do kabla łączą dzielenia kondensator o pojemności około 100 pf i punkt ich połączenia podawane zasilanie przez dławik indukcyjność około 100 мкГн. Pobór prądu niższego rzędu - około 60 ma.
W urządzeniu można zastosować oprócz podanych na schemacie, tranzystory КТ382А. КТ371А (VT1). КТ640А 2. КТ640В-2 (VT2); kondensatory К10-17, CD. KLS: rezystory МЛТ, C2-33, P1-4.
Transformatory są nawinięte podwójnie złożonym i skręcony przewód ПЭВ-2 0.2 na pierścieniu z ferrytu przepuszczalności 600...2000 i średnicy 7... 10 mm. Uzwojenia zawierają po dziesięć zwojów, należy je równomiernie po całym ringu. Cewka L1 nawinięta jest tak samo. ale pojedynczym przewodem. Wnioski rezystorów, kondensatorów i transformatorów powinny mieć minimalną długość.
Wszystkie części urządzenia są umieszczone na jednej stronie płytki drukowanej z dwustronnej włókna szklanego, rysunek którym przedstawiono na rysunku. 3.
Druga strona (w pełni metalizowane) służy wspólnym przewodem. Do folii wspólnego przewodu przylutować oplotu wejściowych i wyjściowych kabli koncentrycznych, a przez otwory w płycie głównej - ustalenia szczegółów.
Tryb dla prądu stałego jest instalowany automatycznie, a nawiązanie sprowadza się do dostosowania PASMO przenoszenia doborem kondensatora C4. Pożądane jest, aby uzyskać niewielki wzrost PASMO przenoszenia w zakresie UHF. co podwyższone straty w kablu na tych częstotliwościach.
Stabilność pracy wzmacniacza wzrośnie, jeśli szeregowo z kondensatorem C7 włączyć rezystor o 5... 15 Ohm.